N’olur Ankaragücü’ne Gelme Gica!

Bir kere bu ülkenin futbol kamuoyu kör, hatta kifayetsiz ve tiranlığını halka halka genişleten bir yerel yöneticinin Ali Cengiz oyunlarıyla koca bir klübün altını üstüne getirdiğini umursamayacak kadar da duyarsız.
Tribündeki şakşakçılara hiç değinmeyeceğim, zira hortalatıp Pinochet’yi bile başkan yapsalar bunlar avuç içleri patlayana kadar alkışlayacak.
Ülke futboluna yön vermesi gereken şuursuz yapılanmayı zaten ilk başta yazıdan defedelim; kudretlerini Ankaragücüne dokunmadan Ankarasporu küme düşürmekle ziyadesiyle sergilediler.
Hikmet Karaman’ın sezon başından beri çektiklerini anlatsın birileri sana. Ankara’nın bi’ kere elini verip daha da kolunu nasıl kurtaramadığını ve bu adamın Ankara’ya dair ne varsa açımasızca yozlaştırıp tahrip ettiğini anlatsınlar… yetmezse anlı şanlı Ankaragüçlüleri anlatsınlar sana; Gökçekler gidici, Ankaragücü baki diye bir türkü tutturup bacak aralarını kaşıyan şuursuzları. Hürriyet denen tetikçiyi...
Toplumun öte(ki)lediği, en alt tabaka diye imlediği taraftar yığınının esen her rüzgara şapka çıkartıp Allah kitap sövdüğü kendi evlatlarını, yoksunluğunun hıncını kendince ötelediği başka yoksunlardan çıkarışını…
N’olur Ankaragücü’ne gelme Giga!
Bize, bir beden büyük gelen bi’ oyunu hayal etmeyi öğreten, yetinmeyip hayalimizi canlı kanlı önümüze seren sen. Bu Auschwitz ’den hallice ortamda kendini heba etme. Lan n’olur içimdeki o futbol ilahını öldürme…

(Bunları yazan bi' Ankaragüçlüydü!)