Sivasspor'a Ne Oldu?

Ligin baskın ekiplerine karşı alınan bir galibiyetin bile mühim bir başarı sayıldığı denge yoksunu süper ligde; ‘sürpriz takım’ etiketinden çok daha fazlasına sahip oldu Sivasspor. Onların da artık Es-Es gibi, Göztepe gibi, Samsunspor gibi, Gaziantepspor gibi anlatacak iki senelik bir öyküleri var. “Trabzonspor gibi”sine sahip olmaları da işten değildi; bir şekilde olmadı.

Şimdilerdeyse (Özellikle Diyarbakırspor ve Manisaspor maçlarını da net skorlarla kaybederek) ‘fikstür dezavantajı’ bahanesiyle de açıklanamayacak bir hayal kırıklığının tam ortasına düşmüş durumdalar. Sezon öncesinde yabancı transferlerle bir basamak daha atlamayı hedeflerken, kendilerini ‘Ben bu şehirde yaşayamam’ diyerek çekip giden tek maçlık oyuncuların, daha doğrusu oyuncu hayallerinin arasında buldular. Ellerinde Bilica vardı, şimdilerde Yasin Çakmak var. Ellerinde Herve Tum ve Balili vardı, şimdilerde Ersen Martin var…

Özellikle resmi liderleri Bülent Uygun’dan dolayı (ki bu işi ’kapısında nöbet tutarak’ öğrendiğini söylediği Terim’den daha az antipatik değildir kendisi) bu olumsuz gidişattan çıkışın yollarını aramak çok da derdim olmasa da, hatta zaman zaman “la ilahe illallah’la olmuyor bu işler” diye çemkirmek için fırsat kollasam da Sivasspor’un Şampiyonlar Ligi elemelerinde rakiplerinden 3-5 yiyerek ve ligde 4 maçta 0 çekerek yerle bir olan (şimdilik) yeni sezon hayalleri, en azından akıl almaz bir tersine ivmelenme öyküsü olarak üzerine düşünmeye değiyor sanki.

Sağ köşeye bir anket yerleştirerek şimdilik bitiriyorum sözü; bir süre sonra sonuçlarla birlikte yine atıp tutarım belki…