Tık Tık Tık Öcü!

Taraftar olma halinin en gerçeküstücü tezahürü hafta sonu Ankaragücü’nün sezon açılışına dair birkaç kare fotoğrafta gözümüzün içine sokuldu. Tribünü dolduran yüzlerce Poseidon ellerindeki üç dişli çatallarla arenayı sallayıp, yenik bi’ galadyatör kıvamına gelmiş Serkan Kırıntılı’yı 100. Yılın kutlanacağı sezonun açılışından yaka paça kovdu. Sonrasında bu çıldırmışlıkla yetinmeyip kaptan Ceyhun’a, olmadı futbol şube sorumlusuna, daha da olmadı kulüp başkanına saldırıp, dakikalar sonrasında sahne alan bi’ şarkıcının kıvrak müziği eşliğinde güle oynaya eğlendi…

Buraya kadar her şey normal diye bi’ cümle kurmayı deliler gibi arzu etsem de; “Gökçek başkan, Ankaragücü şampiyon” diye bir sezon boyunca kıçını yırtmış, Hakan Kutlu gibi bir adama ana avrat sövüp, görevi bıraktırmış bir taraftar topluluğunun gizli özne olduğu bir cümlede normal kelimesini kullanmak eşeklik olacağından, susup koca hafta sonunu 300 araçlık bir konvoyla karşıladıkları Vassel’i kaç araçlık bir manyaklıkla şehirden kovacaklarını tahmin etmeye çalışarak, 100. Yılını Cebeci İsmet Paşa Stadında kutlamasını can-ı gönülden istediğim takımın (ki belki cuntacı desteğiyle lige çıkışın yüz kızarıklığı bi’ nebze hafiflerdi) Zeus’u kıskanmaktan kendi varoluşunu unutmuş Poseidon’ların ağzı salyalı, çıkarcı partnerliği eşliğinde berbat edilmesini izleyerek geçiriyorum.

/ Ve bunuel’in görse şapka çıkaracağı bu gerçeküstücü sezon açılışından bir gün sonra Hikmet Karaman’ın büyük ihtimal görevi bırakacağı, alacaklarını tahsil edemeyen birkaç oyuncununda takımdan ayrılabileceği söylentileri açığa çıkıyor. Aynı gün cuntacı Kenan efendiyi Bodrum’dan Ankara’ya bir uçak-ambulansla getiriyorlar. Köşedeki tekel bayide kısa Camel bitiyor. Sağ üst azı dişimdeki dolgu düşüp beynimin içinde yuvarlak dalgalar oluşturuyor. Garson bira getirdiğinde, sigara yasağını hatırlatıyor… Ben neyin gerçek neyin hayal olduğunu karıştırıyorum… /